Ο όρος ονυχομυκητίαση (μύκητας των νυχιών των ποδιών και των νυχιών των χεριών) περιγράφει μια μυκητιασική λοίμωξη των νυχιών που προκαλείται από δερματόφυτα, μη δερματοφυτικές μούχλες ή ζυμομύκητες. Υπάρχουν τέσσερις κλινικά διαφορετικές μορφές ονυχομυκητίασης. Η διάγνωση βασίζεται σε εξέταση με CON, μικροσκόπηση και ιστολογία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία περιλαμβάνει συστηματική και τοπική θεραπεία, μερικές φορές χειρουργική εκτομή.
Παράγοντες που συμβάλλουν στον μύκητα των νυχιών
- Αυξημένη εφίδρωση (υπεριδρωσία).
- Αγγειακή ανεπάρκεια. Παραβίαση της δομής και του τόνου των φλεβών, ιδιαίτερα των φλεβών των κάτω άκρων (τυπική ονυχομυκητίαση των νυχιών των ποδιών).
- Ηλικία. Η συχνότητα της νόσου στους ανθρώπους αυξάνεται με την ηλικία. Στο 15-20% του πληθυσμού η παθολογία εμφανίζεται μεταξύ 40-60 ετών.
- Ασθένειες των εσωτερικών οργάνων. Διαταραχή του νευρικού, ορμονικού (η ονυχομυκητίαση εμφανίζεται συχνότερα σε διαβητικούς) ή του ανοσοποιητικού συστήματος (ανοσοκαταστολή, ιδιαίτερα μόλυνση HIV).
- Μια μεγάλη μάζα νυχιών, που αποτελείται από μια παχιά πλάκα νυχιών και το περιεχόμενο από κάτω, μπορεί να προκαλέσει δυσφορία όταν φοράτε παπούτσια.
- Τραυματισμός. Συνεχές τραύμα στο νύχι ή τραυματισμός και έλλειψη κατάλληλης θεραπείας.
Επιπολασμός της νόσου
Ονυχομυκητίαση– η πιο κοινή ασθένεια των νυχιών, που ευθύνεται για το 50% όλων των περιπτώσεων ονυχοδυστροφίας (καταστροφή της πλάκας του νυχιού). Επηρεάζεται έως και το 14% του πληθυσμού, με αυξανόμενο τόσο τον επιπολασμό της νόσου στους ηλικιωμένους όσο και τη συνολική επίπτωση. Η συχνότητα της ονυχομυκητίασης σε παιδιά και εφήβους αυξάνεται επίσης. Η ονυχομυκητίαση ευθύνεται για το 20% των λοιμώξεων από δερματόφυτα στα παιδιά.
Η αύξηση του επιπολασμού της νόσου μπορεί να σχετίζεται με τη χρήση στενών παπουτσιών, την αύξηση του αριθμού των ατόμων που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική θεραπεία και την αυξανόμενη χρήση των δημόσιων αποδυτηρίων.
Οι ασθένειες των νυχιών συνήθως ξεκινούν με tinea pedis πριν εξαπλωθούν στο κρεβάτι του νυχιού, όπου η εξάλειψη είναι δύσκολη. Αυτή η περιοχή χρησιμεύει ως δεξαμενή για τοπικές υποτροπές ή εξάπλωση της μόλυνσης σε άλλες περιοχές. Έως και το 40% των ασθενών με ονυχομυκητίαση των δακτύλων των ποδιών έχουν συνδυασμένες δερματικές λοιμώξεις, πιο συχνά tinea pedis (περίπου 30%).
Ο αιτιολογικός παράγοντας της ονυχομυκητίασης
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ονυχομυκητίαση προκαλείται από δερματόφυτα, με τα T. rubrum και T. interdigitale να είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες της λοίμωξης στο 90% όλων των περιπτώσεων. Το T. tonsurans και το E. floccosum έχουν επίσης τεκμηριωθεί ως αιτιολογικά παθογόνα.
Οι ζυμομύκητες και οι μη δερματόφυτες μούχλες όπως το Acremonium, Aspergillus, Fusarium, Scopulariopsis brevicaulis και Scytalidium είναι η αιτία της ονυχομυκητίασης των δακτύλων στο 10% περίπου των περιπτώσεων. Είναι ενδιαφέρον ότι τα είδη Candida είναι οι αιτιολογικοί παράγοντες στο 30% των περιπτώσεων ονυχομυκητίασης των δακτύλων, ενώ μη δερματοφυτικές μούχλες δεν υπάρχουν στα προσβεβλημένα νύχια.
Παθογένεση
Τα δερματόφυτα έχουν ένα ευρύ φάσμα ενζύμων που δρουν ως λοιμογόνοι παράγοντες και διασφαλίζουν ότι το παθογόνο προσκολλάται στα νύχια. Το πρώτο στάδιο της μόλυνσης είναι η προσκόλληση στην κερατίνη. Η περαιτέρω διάσπαση της κερατίνης και η καταρράκτη απελευθέρωση μεσολαβητών οδηγεί σε φλεγμονώδη αντίδραση.
Τα στάδια παθογένεσης μιας μυκητιασικής λοίμωξης είναι τα εξής.
προσκόλληση
Οι μύκητες ξεπερνούν αρκετές γραμμές άμυνας του ξενιστή πριν αρχίσουν να επιβιώνουν οι υφές σε κερατινοποιημένους ιστούς. Το πρώτο είναι η επιτυχής προσκόλληση αρθροκονιδίων στην επιφάνεια κερατινοποιημένων ιστών. Οι πρώιμες μη ειδικές άμυνες του ξενιστή περιλαμβάνουν λιπαρά οξέα στο σμήγμα και ανταγωνιστικό βακτηριακό αποικισμό.
Αρκετές πρόσφατες μελέτες έχουν διερευνήσει τους μοριακούς μηχανισμούς που εμπλέκονται στην προσκόλληση των αρθροκονιδίων σε κερατινοποιημένες επιφάνειες. Τα δερματόφυτα έχουν αποδειχθεί ότι χρησιμοποιούν επιλεκτικά τα πρωτεολυτικά τους αποθέματα κατά τη διάρκεια της προσκόλλησης και της εισβολής. Λίγο καιρό μετά την προσκόλληση, τα σπόρια βλασταίνουν και περνούν στο επόμενο στάδιο - εισβολή.
εισβολή
Ο τραυματισμός και η διαβροχή είναι ένα ευνοϊκό περιβάλλον για εισβολή μυκήτων. Η εισβολή των βλαστικών στοιχείων του μύκητα τελειώνει με την απελευθέρωση διαφόρων πρωτεασών και λιπασών, γενικά διαφόρων προϊόντων που χρησιμεύουν ως θρεπτικά συστατικά στους μύκητες.
Η αντίδραση του ιδιοκτήτη
Οι μύκητες αντιμετωπίζουν πολλαπλά προστατευτικά εμπόδια στον ξενιστή, όπως: Β. φλεγμονώδεις μεσολαβητές, λιπαρά οξέα και κυτταρική ανοσία. Ο πρώτος και σημαντικότερος φραγμός είναι τα κερατινοκύτταρα, τα οποία συναντώνται από την εισβολή μυκητιακών στοιχείων. Ο ρόλος των κερατινοκυττάρων: πολλαπλασιασμός (για την ενίσχυση της απολέπισης των κεράτινων φολίδων), έκκριση αντιμικροβιακών πεπτιδίων, αντιφλεγμονώδεις κυτοκίνες. Καθώς ο μύκητας διεισδύει βαθύτερα, ενεργοποιούνται όλο και περισσότεροι νέοι μη ειδικοί προστατευτικοί μηχανισμοί.
Η σοβαρότητα της φλεγμονώδους απόκρισης του ξενιστή εξαρτάται από την ανοσολογική κατάσταση καθώς και από το φυσικό περιβάλλον των δερματόφυτων που εμπλέκονται στην εισβολή. Το επόμενο επίπεδο άμυνας είναι μια αντίδραση υπερευαισθησίας καθυστερημένου τύπου που προκαλείται από την κυτταρική ανοσία.
Η φλεγμονώδης απόκριση που σχετίζεται με αυτή την υπερευαισθησία σχετίζεται με κλινική καταστροφή, ενώ ένα ελάττωμα στην κυτταρική ανοσία μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιες και υποτροπιάζουσες μυκητιάσεις.
Αν και οι επιδημιολογικές παρατηρήσεις υποδεικνύουν γενετική προδιάθεση για μυκητιασική λοίμωξη, δεν υπάρχουν μελέτες που να βασίζονται στη μοριακή βιολογία.
Κλινική εικόνα και συμπτώματα βλάβης στα νύχια των ποδιών και των χεριών
Υπάρχουν τέσσερις χαρακτηριστικές κλινικές μορφές μόλυνσης. Αυτές οι μορφές μπορεί να εμφανιστούν μεμονωμένα ή να περιλαμβάνουν διάφορες κλινικές μορφές.
Περιφερική-πλάγια υπογλυφική ονυχομυκητίαση
Είναι η πιο κοινή μορφή ονυχομυκητίασης και μπορεί να προκληθεί από όλα τα παθογόνα που αναφέρονται παραπάνω. Ξεκινά με εισβολή παθογόνων στην κεράτινη στιβάδα του υπονυχίου και της περιφερικής κλίνης του νυχιού, με αποτέλεσμα τη λευκωπή ή καστανοκίτρινη αδιαφάνεια του περιφερικού άκρου του νυχιού. Στη συνέχεια, η μόλυνση εξαπλώνεται εγγύς στην κλίνη του νυχιού μέχρι την κοιλιακή πλευρά της πλάκας του νυχιού.
Ο υπερπολλαπλασιασμός ή η εξασθενημένη διαφοροποίηση στην κλίνη των νυχιών ως αποτέλεσμα μιας απόκρισης στη μόλυνση οδηγεί σε υπογλώσσια υπερκεράτωση, ενώ η προοδευτική εισβολή στην πλάκα του νυχιού οδηγεί σε αυξημένη δυστροφία των νυχιών.
Εγγύς υπογόντια ονυχομυκητίαση
Εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μόλυνσης της εγγύς πτυχής του νυχιού, κυρίως από τους οργανισμούς T. rubrum και T. megninii. Κλινική: Θόλωση του εγγύς τμήματος του νυχιού με λευκή ή μπεζ απόχρωση. Αυτή η αδιαφάνεια σταδιακά αυξάνεται και επηρεάζει ολόκληρο το νύχι, οδηγώντας τελικά σε λευκονυχία, εγγύς ονυχόλυση και/ή καταστροφή ολόκληρου του νυχιού.
Οι ασθενείς με εγγύς υπογλώσσια ονυχομυκητίαση θα πρέπει να εξετάζονται για μόλυνση από τον ιό HIV, καθώς αυτή η μορφή θεωρείται δείκτης αυτής της νόσου.
Λευκή επιφανειακή ονυχομυκητίαση
Προκύπτει από άμεση εισβολή στη ραχιαία πλάκα του νυχιού και εμφανίζεται ως λευκά ή θαμπό κίτρινα, καλά καθορισμένα μπαλώματα στην επιφάνεια του νυχιού. Τα παθογόνα είναι συνήθως το T. interdigitale και το T. mentargophytes, αν και οι μη δερματόφυτες μούχλες όπως το Aspergillus, το Fusarium και το Scopulariopsis είναι επίσης γνωστό ότι προκαλούν αυτή τη μορφή. Το είδος Candida μπορεί να εισβάλει στο υπονύχιο του επιθηλίου και τελικά να μολύνει το νύχι σε όλο το πάχος της πλάκας του νυχιού.
Candida ονυχομυκητίαση
Η βλάβη στην πλάκα των νυχιών που προκαλείται από Candida albicans παρατηρείται μόνο στη χρόνια βλεννογονοδερματική καντιντίαση (μια σπάνια ασθένεια). Συνήθως προσβάλλονται όλα τα νύχια. Η πλάκα του νυχιού πυκνώνει και παίρνει διάφορες κίτρινες-καφέ αποχρώσεις.
Διάγνωση ονυχομυκητίασης
Αν και η ονυχομυκητίαση ευθύνεται για το 50% των περιπτώσεων δυστροφίας των νυχιών, είναι σκόπιμο να ληφθεί εργαστηριακή επιβεβαίωση της διάγνωσης πριν από τη λήψη τοξικών συστηματικών αντιμυκητιασικών.
Εξέταση υπογλώσσιων μαζών με ΚΟΗ, πολιτισμική ανάλυση υλικού της πλάκας νυχιού και υπογλώσσιων μαζών σε άγαρ δεξτρόζης Sabouraud (με και χωρίς αντιμικροβιακά πρόσθετα) και χρώση τμημάτων νυχιών με τη μέθοδο PAS είναι οι πιο ενημερωτικές μέθοδοι.
Μελέτη με CON
Είναι μια τυπική εξέταση για υποψία ονυχομυκητίασης. Ωστόσο, ακόμη και με υψηλό δείκτη κλινικής υποψίας, συχνά οδηγεί σε αρνητικό αποτέλεσμα και η πολιτισμική ανάλυση του υλικού των νυχιών στο οποίο βρέθηκαν υφές κατά τη μελέτη με CON είναι συχνά αρνητική.
Ο πιο αξιόπιστος τρόπος για την ελαχιστοποίηση των ψευδών αρνητικών λόγω σφαλμάτων δειγματοληψίας είναι η αύξηση του μεγέθους του δείγματος και η επανάληψη της δειγματοληψίας.
Πολιτισμική ανάλυση
Αυτή η εργαστηριακή εξέταση προσδιορίζει τον τύπο του μύκητα και προσδιορίζει την παρουσία δερματόφυτων (οργανισμοί που ανταποκρίνονται στα αντιμυκητιακά φάρμακα).
Για τη διάκριση των παθογόνων από τους ρύπους, προσφέρονται οι ακόλουθες συστάσεις:
- εάν το δερματόφυτο απομονωθεί σε καλλιέργεια, θεωρείται παθογόνο.
- Τα μη δερματοφυτικά καλούπια ή οι οργανισμοί ζυμομύκητα που απομονώνονται σε καλλιέργεια είναι σχετικά μόνο εάν παρατηρούνται υφές, σπόρια ή κύτταρα ζυμομύκητα στο μικροσκόπιο και, χωρίς απομόνωση, παρατηρείται επαναλαμβανόμενη ενεργός ανάπτυξη του μη δερματοφυτικού παθογόνου μούχλας.
Ανάλυση καλλιέργειας, PAS – η μέθοδος χρωματισμού των αποκομμάτων νυχιών είναι η πιο ευαίσθητη και δεν απαιτεί αρκετές εβδομάδες αναμονής για αποτελέσματα.
Παθοϊστολογική εξέταση
Κατά την παθολογική εξέταση, οι υφές βρίσκονται μεταξύ των στρωμάτων της πλάκας του νυχιού παράλληλα με την επιφάνεια. Στην επιδερμίδα μπορεί να παρατηρηθεί σπογγίωση και εστιακή παρακεράτωση καθώς και φλεγμονώδης αντίδραση.
Στην επιφανειακή λευκή ονυχομυκητίαση, οι μικροοργανισμοί βρίσκονται επιφανειακά στο πίσω μέρος του νυχιού και εμφανίζουν ένα μοτίβο με τα μοναδικά "διάτρητα όργανα" και τα τροποποιημένα στοιχεία υφικού τους που ονομάζονται "τσιμπημένα φύλλα". Εισβολή ψευδουφών παρατηρείται στην ονυχομυκητίαση Candida. Η ιστολογική εξέταση της ονυχομυκητίασης πραγματοποιείται με τη χρήση ειδικών χρωστικών.
Διαφορική διάγνωση ονυχομυκητίασης
| Πιθανοτερο | Μερικές φορές μάλλον | Σπάνια βρέθηκε |
|---|---|---|
|
|
Μελάνωμα |
Μέθοδοι θεραπείας για μύκητες νυχιών
Η θεραπεία του μύκητα των νυχιών εξαρτάται από τη βαρύτητα της βλάβης των νυχιών, την παρουσία σχετιζόμενης κνημιαίας κοιλότητας και την αποτελεσματικότητα και τις πιθανές παρενέργειες του θεραπευτικού σχήματος. Εάν η εμπλοκή των νυχιών είναι ελάχιστη, η τοπική θεραπεία είναι μια λογική απόφαση. Σε συνδυασμό με τη δερματοφυτίαση των ποδιών, ειδικά στο πλαίσιο του σακχαρώδη διαβήτη, η θεραπεία είναι απολύτως απαραίτητη.
Τοπικά αντιμυκητιακά
Η τοπική θεραπεία συνιστάται για ασθενείς με προσβολή του περιφερικού νυχιού ή αντενδείξεις για συστηματική θεραπεία. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι η τοπική αντιμυκητιακή θεραπεία από μόνη της δεν είναι αρκετά αποτελεσματική.
Όλο και πιο δημοφιλές είναι ένα βερνίκι από την ομάδα της οξυπυριδόνης, το οποίο, όταν χρησιμοποιείται καθημερινά για 49 εβδομάδες, επιτυγχάνει μυκητίαση σε περίπου 40% των ασθενών και καθαρισμό νυχιών (κλινική θεραπεία) στο 5% της ήπιας ή μέτριας ονυχομυκητίασης που προκαλείται από δερματόφυτα.
Παρά τη σημαντικά χαμηλότερη αποτελεσματικότητά του σε σύγκριση με τους συστημικούς αντιμυκητιακούς παράγοντες, η τοπική χρήση του φαρμάκου αποφεύγει τον κίνδυνο αλληλεπιδράσεων με φάρμακα.
Ένα άλλο ειδικά αναπτυγμένο φάρμακο με τη μορφή βερνικιού νυχιών χρησιμοποιείται δύο φορές την εβδομάδα. Είναι αντιπρόσωπος μιας νέας κατηγορίας αντιμυκητιασικών, παραγώγων μορφολίνης, ενεργών κατά των ζυμομυκήτων, των δερματόφυτων και των μούχλων που προκαλούν ονυχομυκητίαση.
Αυτό το προϊόν μπορεί να έχει υψηλότερο ποσοστό μυκητολογίας σε σύγκριση με το προηγούμενο βερνίκι. Ωστόσο, απαιτούνται ελεγχόμενες μελέτες για τον προσδιορισμό μιας στατιστικά σημαντικής διαφοράς.
Αντιμυκητιακά φάρμακα για χορήγηση από το στόμα
Για την ονυχομυκητίαση στην περιοχή της μήτρας ή όταν επιθυμείται μικρότερη διάρκεια θεραπείας ή μεγαλύτερη πιθανότητα ίασης και ίασης, απαιτείται συστηματικό αντιμυκητιασικό. Κατά την επιλογή ενός αντιμυκητιασικού παράγοντα, θα πρέπει πρώτα να λαμβάνεται υπόψη η αιτιολογία του παθογόνου, οι πιθανές παρενέργειες και ο κίνδυνος αλληλεπιδράσεων με φάρμακα σε κάθε μεμονωμένο ασθενή.
Ένα φάρμακο από την ομάδα των αλλυλαμινών, που έχει μυκητοστατική και μυκητοκτόνο δράση κατά των δερματόφυτων, το Aspergillus, είναι λιγότερο αποτελεσματικό κατά της σκοπουλαρόψιας. Το προϊόν δεν συνιστάται για την ονυχομυκητίαση Candida λόγω της ποικίλης αποτελεσματικότητάς του έναντι των ειδών Candida.
Για τις περισσότερες ενέσεις στα νύχια των ποδιών, μια τυπική δόση 6 εβδομάδων είναι αποτελεσματική, ενώ οι ενέσεις στα νύχια των ποδιών απαιτούν ελάχιστη δόση 12 εβδομάδων. Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες σχετίζονται με προβλήματα του πεπτικού συστήματος, όπως διάρροια, ναυτία, αλλαγές γεύσης και αυξημένα ηπατικά ένζυμα.
Τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η συνεχής χορήγηση τριών μηνών είναι επί του παρόντος η πιο αποτελεσματική συστηματική θεραπεία για την ονυχομυκητίαση των νυχιών των ποδιών. Το ποσοστό κλινικής ίασης σε διάφορες μελέτες είναι περίπου 50%, με τα ποσοστά θεραπείας να είναι υψηλότερα σε ασθενείς άνω των 65 ετών.
Ένα φάρμακο από την ομάδα των αζολών που έχει μυκητοστατική δράση κατά των δερματόφυτων και των μη δερματοφυτικών οργανισμών μούχλας και ζύμης. Οι ασφαλείς και αποτελεσματικές θεραπείες περιλαμβάνουν ημερήσια δοσολογία παλμών για μία εβδομάδα ανά μήνα ή συνεχή ημερήσια δόση, που απαιτούν δύο μήνες ή δύο κύκλους θεραπείας για τα νύχια και τουλάχιστον τρεις μήνες ή τρεις παλμικές θεραπείες για βλάβες στα νύχια των ποδιών.
Στα παιδιά, το φάρμακο χορηγείται μεμονωμένα ανάλογα με το βάρος. Αν και το φάρμακο έχει ευρύτερο φάσμα δράσης από τον προκάτοχό του, μελέτες έχουν δείξει σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό ίασης και υψηλότερο ποσοστό υποτροπής.
Αυξημένα ηπατικά ένζυμα εμφανίζονται σε λιγότερο από 0, 5% των ασθενών κατά τη διάρκεια της θεραπείας και επανέρχονται στο φυσιολογικό εντός 12 εβδομάδων μετά τη διακοπή της θεραπείας.
Ένα φάρμακο που έχει μυκητοστατική δράση κατά των δερματόφυτων, ορισμένων μη δερματοφυτικών μούχλων και των ειδών Candida. Αυτό το φάρμακο λαμβάνεται συνήθως μία φορά την εβδομάδα για 3 έως 12 μήνες.
Δεν υπάρχουν σαφή κριτήρια εργαστηριακής παρακολούθησης ασθενών που λαμβάνουν τα παραπάνω φάρμακα. Συνιστάται να κάνετε πλήρη αιματολογική εξέταση και εξετάσεις ηπατικής λειτουργίας πριν από τη θεραπεία και 6 εβδομάδες μετά την έναρξη της θεραπείας.
Ένα φάρμακο από την ομάδα Grisan δεν θεωρείται πλέον τυπική θεραπεία για την ονυχομυκητίαση λόγω της μεγάλης διάρκειας θεραπείας, των πιθανών παρενεργειών, των αλληλεπιδράσεων με τα φάρμακα και των σχετικά χαμηλών ποσοστών ίασης.
Οι συνδυασμένες θεραπείες μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλότερα ποσοστά κάθαρσης από τη συστηματική ή τοπική θεραπεία μόνο. Η λήψη ενός φαρμάκου αλλυλαμίνης σε συνδυασμό με τη χρήση ενός βερνικιού μορφολίνης οδηγεί σε κλινική ίαση και αρνητικό αποτέλεσμα μυκητολογικού τεστ σε περίπου 60% των ασθενών, σε σύγκριση με το 45% των ασθενών που λαμβάνουν μόνο ένα συστηματικό αντιμυκητιασικό φάρμακο αλλυλαμίνης. Ωστόσο, μια άλλη μελέτη δεν έδειξε πρόσθετο όφελος όταν συνδυάζεται ένας συστημικός παράγοντας αλλυλαμίνης με ένα διάλυμα ενός φαρμάκου οξυπυριδόνης.
Άλλα φάρμακα
Η μυκητοκτόνος δράση της θυμόλης, της καμφοράς, της μενθόλης και του ελαίου Eucalyptus citriodora που καταδεικνύεται in vitro υποδεικνύει τη δυνατότητα για πρόσθετες θεραπευτικές στρατηγικές στη θεραπεία της ονυχομυκητίασης. Ένα αλκοολούχο διάλυμα θυμόλης μπορεί να εφαρμοστεί με τη μορφή σταγόνων στην πλάκα του νυχιού και για την υπονυχία. Η χρήση τοπικών σκευασμάτων με θυμόλη για τα νύχια οδηγεί σε επούλωση σε μεμονωμένες περιπτώσεις.
χειρουργική επέμβαση
Οι τελικές θεραπευτικές επιλογές για περιπτώσεις ανθεκτικές στη θεραπεία περιλαμβάνουν χειρουργική αφαίρεση του νυχιού με ουρία. Για να αφαιρέσετε περαιτέρω μάζες που καταρρέουν από το προσβεβλημένο νύχι, χρησιμοποιούνται ειδικές πένσες.
Πολλοί γιατροί πιστεύουν ότι η κύρια και πρώτη μέθοδος αντιμετώπισης του μύκητα των νυχιών είναι η μηχανική αφαίρεση του νυχιού. Συχνότερα συνιστάται η χειρουργική αφαίρεση του προσβεβλημένου νυχιού, λιγότερο συχνά η αφαίρεση με κερατολυτικά επιθέματα.
Παραδοσιακές μέθοδοι για την καταπολέμηση του μύκητα των νυχιών
Παρά τον μεγάλο αριθμό διαφορετικών λαϊκών συνταγών για την αφαίρεση μύκητα των νυχιών, οι δερματολόγοι δεν συνιστούν την επιλογή αυτής της επιλογής θεραπείας και την έναρξη με μια «οικιακή διάγνωση».
Πορεία και πρόγνωση
Τα κακά προγνωστικά σημεία περιλαμβάνουν πόνο που προκύπτει από πάχυνση της πλάκας του νυχιού, προσθήκη δευτερογενούς βακτηριακής λοίμωξης και σακχαρώδη διαβήτη. Ο πιο ευεργετικός τρόπος για να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής είναι ο συνδυασμός μεθόδων θεραπείας. Η θεραπεία για την ονυχομυκητίαση είναι ένα μακρύ ταξίδι που δεν οδηγεί πάντα σε πλήρη ανάρρωση. Ωστόσο, μην ξεχνάτε ότι το αποτέλεσμα της συστηματικής θεραπείας είναι έως και 80%.
πρόληψη
Η πρόληψη περιλαμβάνειμια σειρά από γεγονότα, το οποίο σας επιτρέπει να μειώσετε σημαντικά το ποσοστό της μόλυνσης από ονυχομυκητίαση και να μειώσετε την πιθανότητα υποτροπής.
- Απολύμανση προσωπικών και δημόσιων αντικειμένων.
- Συστηματική απολύμανση παπουτσιών.
- Αντιμετώπιση ποδιών, χεριών, ρυτίδων (υπό ευνοϊκές συνθήκες - προτιμώμενη εντόπιση) με τοπικούς αντιμυκητιακούς παράγοντες όπως συνιστάται από δερματολόγο.
- Εάν επιβεβαιωθεί η διάγνωση της ονυχομυκητίασης, απαιτείται επίσκεψη στον γιατρό για παρακολούθηση κάθε 6 εβδομάδες και μετά την ολοκλήρωση της συστηματικής θεραπείας.
- Εάν είναι δυνατόν, θα πρέπει να απολυμάνετε τις πλάκες των νυχιών σε κάθε επίσκεψη στο γιατρό.
Δίπλωμα
Η ονυχομυκητίαση (μύκητας των νυχιών των χεριών και των ποδιών) είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από διάφορους μύκητες. Αυτή η ασθένεια επηρεάζει την πλάκα των νυχιών των δακτύλων των χεριών ή των ποδιών. Κατά τη διάγνωση, εξετάστε ολόκληρο το δέρμα και τα νύχια και επίσης αποκλείστε άλλες ασθένειες που μιμούνται την ονυχομυκητίαση. Εάν υπάρχουν αμφιβολίες για τη διάγνωση, πρέπει να επιβεβαιωθεί είτε με καλλιέργεια (κατά προτίμηση) είτε με ιστολογική εξέταση των τμημάτων των νυχιών με επακόλουθη χρώση.
Η θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική αφαίρεση και τοπικά και γενικά φάρμακα. Η θεραπεία της ονυχομυκητίασης είναι μια μακρά διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια. Επομένως, δεν πρέπει να περιμένετε ανάρρωση «από ένα χάπι». Αν υποψιάζεστε μύκητα των νυχιών, επικοινωνήστε με έναν ειδικό για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να συνταγογραφήσει ένα ατομικό σχέδιο θεραπείας.